Pierwsza część zakładu na ul. Długiej powstała w 1960 roku jako "poligon wytwórczy elementów na pełną wysokość" produkując elementy prefabrykowane na budowę osiedli w technologii tzw. "wielkiej płyty". Zakład praktycznie do końca swojej działalności pod koniec lat 80. pozbawiony był mechanizacji za wyjątkiem suwnic. Wszystkie prace z formami prowadzono ręcznie. Na początku lat 80. podnoszono niewydolność zakładu, bardzo złe, poligonowe warunki pracy w halach bez ogrzewania, brak możliwości składowania gotowych płyt, brak możliwości rozwoju przestrzennego (powierzchnia zakładu w 1981 r. to 4,5 ha), zwłaszcza wobec stawianego wyzwania budowy osiedla Podzamcze, jak i budowy innych bloków w województwie wałbrzyskim. Pod koniec lat 70. rozpoczęto w sąsiedztwie zakładu (na ul. Ogrodowej) budowę tzw. Fabryki Domów, którą planowano uruchomić w 1983 roku, ale już w 1981 r. wstrzymywano jej budowę z braku środków finansowych.

Transport gotowych płyt prowadzono w niskopodłogowych przyczepach ciągnionych przez charakterystyczne ciągniki balastowe TATRA 813 6x6 należące do Transbudu, malowane na pomarańczowo. Masę betonową dostarczały wywrotki radzieckie ZIŁ 130. Fabryka posiadała własną bocznicę kolejową, działającą jeszcze w 2004 roku jako przesypownia cementu Górażdże. Od 2003 roku trwa agonia budynków dawnej fabryki przejętej pod koniec lat 90. XX wieku przez B. Kempińskiego z Jeleniej Góry. Przed rokiem 2007 działka przy ul. Długiej, na której stała dawna fabryka została zlicytowana przez komornika i znalazła nowego właściciela. Na miejscu dawnego zakład pozostał do dzisiaj złom wadliwych płyt do budowy domów.

Film z 1981 r. przedstawiający realia pracy w zakładzie:

(uzup. moose)