Pierwszą latarnie morską na Helu wybudowano już w roku 1826, a jej otwarcie miało miejsce dnia 1 sierpnia 1827 roku. Wieża latarni miała przekrój okrągły, o wysokości 42 metry. Była ona zasilana olejem rzepakowym. W 1926 zainstalowano tam lampę naftową (palnik Arganda) z czterema soczewkami. W roku 1929 latarnie otynkowano i pomalowano w biało-czerwone pasy. W 1938 zainstalowano na latarni żarówkę elektryczną o mocy 3000 W. W czasie obrony Helu, latarnia została wysadzona w powietrze 19 września 1939 roku przez polskich saperów, dla utrudnienia celowania niemieckiej artylerii. W roku 1942, w czasie okupacji niemieckiej latarnię odbudowano. W roku 2001 latarnia przeszła remont.

Dane techniczne: położenie: 54°36'06" N 18°48'56" E
* Wysokość wieży: 41,50 m
* Wysokość światła: 40,80 m n.p.m.
* Zasięg światła: 18 Mm (33,336 km)
* Sektor widzialności światła: 151°-102°
* Charakterystyka światła: Izofazowe
o Światło: 5,0 s
o Przerwa: 5,0 s