Franz Prause, urodzony w 1820 roku posiadał od 1849 roku na Starym Zdroju sklep prowadzący sprzedaż porcelany, szkła i wyrobów z gliny. Jego żoną była Juliana, malarka porcelany w zakładach Tielscha. Franz zmarł w 1882 roku, a w 1891 roku jego dwaj synowie, kontynuujący z powodzeniem interes ojca wybudowali na Szczawienku fabrykę porcelany którą nazwali nazwiskiem ojca Franz Prause Nieder-Salzbrunn. Była to już druga fabryka porcelany na Szczawienku, po znanym z luksusowych wyrobów zakładzie Hermanna Ohmego. Firma braci Prause specjalizowała się w produkcji zastawy stołowej, kompletów kawowych, artykułów wyposażenia kuchennego (pojemniki porcelanowe), a także wyrobów reklamowych (głównie popielniczki). Działalność w latach 20-tych i 30-tych prowadził wnuk Franza i syn Ernsta, Julius. Fabryka, podobnie jak zakłady Ohmego nie wytrzymała zapaści gospodarczej okresu Wielkiego Kryzysu i ogłosiła bankructwo w 1933 roku. Wg nie do końca potwierdzonych danych działalność była prowadzona jeszcze do 1936 roku. Dziś porcelana Prausego należy do chętnie nabywanych z uwagi na oszczędną, prostą formę w przeciwieństwie do wyrafinowanych ornamentów, reliefów i dekoru porcelany Ohmego. Sygnatura porcelany często nosiła oznaczenie skrzyżowanych szabel (lub częściej skrzyżowanych kresek) z koroną pod spodem (zapożyczenie z pierwotnego oznaczenia porcelany Fontainebleau/Seine). Następnie od 1910 roku spotyka się oznaczenie F.P.S.. W późniejszych latach dominował okrągły stempel z literami NPS (Nieder-Prause-Schlesien). (moose cdn.)