Brama Szczecińska - w średniowieczu i czasach nowożytnych pełniła funkcję głównego wjazdu do miasta. Strzegła traktu w kierunku Szczecina, Stargardu i terenów nadbałtyckich. Wznoszona w trzech etapach, pierwszy etap przypada na drugą połowę XIII wieku. Brama Szczecińska, zwana też Zegarową, stanowiła szczytowe osiągnięcie rozwoju tzw. bram wieżowych na terenie Pomorza Zachodniego. W czasie wojny zniszczona (pozostała pierwsza kondygnacja) i tym stanie trwa do dzisiaj.
---------------------------
Brama Szczecińska ulokowana w północnym ciągu murów, została wkomponowana w istniejący system obronny ok. poł. XIV w. i nadbudowana w 2 ćw. XVI w. Obecnie zachowana w formie szczątkowej, tj. ostrołukowy przejazd (po rewaloryzacji). Ściany murowane z cegły ceramicznej, o wiązaniu wendyjskim. Elewacje nietynkowane, z blendami o różnych kształtach łuków nadproży, dzielone fryzami ząbkowymi, taśmowymi i zwieńczone krenelażem. Była to brama dwustopniowa: część dolna o rzucie czworobocznym, czterokondygnacyjna; górna - z ośmiobocznym tamburem, opięta narożnymi (cylindrycznymi i dwukondygnacyjnymi) wieżyczkami i zwieńczona hełmem ostrosłupowym.
Za