Rzeźba ma ok. metra wysokości i waży kilkadziesiąt kilogramów. Plastuś trzyma w prawej dłoni szkolny dzwonek, którym w serialu budził każdego rana swoich przyjaciół z piórnika. Dzwonek ma prawdziwe, ruchomo zawieszone serce. Lewą rękę Plastuś opiera na swoim pamiętniku. Rzeźba stoi w pobliżu Szkoły Podstawowej nr 173 i placu zabaw w Parku im. Henryka Sienkiewicza, co stanowi nawiązanie do faktu, że Plastuś przeżywał swoje przygody na szkolnej ławce (piórnik wraz z zamieszkującym go Plastusiem stanowili własność Tosi – dziewczynki uczęszczającej do pierwszej klasy szkoły podstawowej).

W ceremonii odsłonięcia wzięła udział m.in. Zofia Ołdak – reżyser serialu Plastusiowy pamiętnik. Obecni byli także Wiceprezydent Miasta Łodzi Radosław Stępień oraz spadkobiercy praw autorskich do postaci Plastusia. Na czas tego wydarzenia rzeźba została częściowo otoczona drewnianą makietą szkolnego piórnika. (wikipedia.pl)

-----------------------------
"Plastusiowy pamiętnik" – utwór dla dzieci, autorstwa Marii Kownackiej. Po raz pierwszy był zamieszczony w „Płomyczku” (2 września 1931), a jako książka ukazał się w 1936.
Opowiada o Plastusiu – ludziku z plasteliny – ulepionym przez pierwszoklasistkę Tosię. Narracja jest pierwszoosobowa, z punktu widzenia Plastusia, który spisuje wydarzenia związane z nim, jego przyjaciółmi z piórnika Tosi (m.in. ołówkiem, piórem, scyzorykiem, stalówkami i gumką „Myszką”) oraz samą dziewczynką.
W 1980 na podstawie książki powstał serial animowany w reżyserii Zofii Ołdak, a w 1981 bajka muzyczna, z Ireną Kwiatkowską w roli Plastusia.
Ciąg dalszy przygód Plastusia, o jego pobycie na wsi, u kuzynki Tosi – Hani, opisuje książka Przygody Plastusia (wyd. I, 1957), wydawana niekiedy łącznie z Pamiętnikiem. Obie części są lekturą obowiązkową dla klas pierwszych szkoły podstawowej.
Powstały jeszcze mniej znane i popularne kontynuacje: Za żywopłotem, Plastusiowo, Plastusiowa farma, Misio i Plastuś.

Za