Kotlina Żytawska, zwana dawniej Obniżeniem Żytawsko-Zgorzeleckim, potocznie zwana Workiem Turoszowskim - to obniżenie tektoniczne położone pomiędzy Płaskowyżem Budziszyńskim i Pogórzem Łużyckim na zachodzie, Górami Łużyckimi i Grzbietem Jesztedzkim na południu, Pogórzem Izerskim i Górami Izerskimi na wschodzie. Wg dawnego podziału (W. Walczaka) w skład tego makroregionu miały wchodzić mikroregiony: Kotlina Turoszowska, Dolina Nysy Łużyckiej, Obniżenie Zawidowskie i Równina Zgorzelecka. Podział ten ...
Kotlina Żytawska, zwana dawniej Obniżeniem Żytawsko-Zgorzeleckim, potocznie zwana Workiem Turoszowskim - to obniżenie tektoniczne położone pomiędzy Płaskowyżem Budziszyńskim i Pogórzem Łużyckim na zachodzie, Górami Łużyckimi i Grzbietem Jesztedzkim na południu, Pogórzem Izerskim i Górami Izerskimi na wschodzie. Wg dawnego podziału (W. Walczaka) w skład tego makroregionu miały wchodzić mikroregiony: Kotlina Turoszowska, Dolina Nysy Łużyckiej, Obniżenie Zawidowskie i Równina Zgorzelecka. Podział ten nie uwzględniał w żaden sposób terenów obniżenia poza granicami państwa gdzie to obniżenie o genezie trzeciorzędowej, wypełnione piaskami i osadami lignitowymi ciągnie się do Krasnej Lipy na zachodzie i do Liberca i Jablonca n Nisou na południu i południowym wschodzie. Najnowszy podział zaproponowany przez J. Potockiego (1994) obejmuje na terenie polskim Kotlinę Turoszowską, Dolinę Nysy Łużyskiej i pagóry Wysoczyzny Kopacza k. Kopaczowa. Zasięg wysokościowy kotliny ogranicza warstwica 300 m. Najwyższym punktem Kotliny jest Guślica (330 m npm.) i to ten szczyt powinien znaleźć się w Koronie Sudetów Polskich. Od wschodu Worek Turoszowski zamykają Albrechtická vrchovina (CZ) - przedłużenie Gór Izerskich oraz na północ od cieku Miedzianka - Wyniosłość Działoszyna, która wchodzi do Pogórza Izerskiego.
(zm./uzup. moose)
Pokaż więcej
Pokaż mniej